Social Projects

Fotoproject met LARF!

In 2021 werkte ik twee maanden samen met LARF! in Nieuw-Gent, waarbij we van de stad een project toegewezen kregen waar we NEET-jongeren (jongeren zonder lopende opleiding of tewerkstelling) tussen de 15 en 25 jaar gingen begeleiden. We gingen dus de straten op, op zoek naar deze jongeren en vroegen hen straathoekwerkgerelateerd wat zij doen in het leven en of we hen ergens mee kunnen helpen. We verzamelden een 10-tal jongeren die we ondersteunden in hun talentenjacht en stuurden zo jongeren door naar een lasatelier, gaven hen extra begeleiding voor het halen van een rijbewijs, vulden CV's in, gaven een dakloze een gsm voor nachtopvang en dergelijke.

Dit zoeken en aanspreken van de jongeren gebeurde weliswaar in de straten van de wijk Nieuw-Gent en steeds had ik mijn camera rond mijn nek hangen. Ik had een achtergrondscherm en een krijtbord mee en sprak mensen aan. Ik vroeg hen wat ze belangrijk vinden in de wijk, wat ze wensen dat er komt in de wijk, wat er moet blijven en wat er moet veranderen. Dit bracht leuke resultaten op doordat elk individu een andere stem heeft. Deze foto's werden afgedrukt en hebben we op het verzamelpunt van de jongeren gehangen, op het plein. Zo werd hun gezicht zichtbaar in de wijk.

Fotoproject met 'Stappen vzw'

Ik raakte in contact met Stappen vzw, een begeleidingstehuis in de bijzondere jeugdzorg voor meisjes tussen de 14 en 21 jaar. Er werd me gevraagd om met deze meisjes een fotografieworkshop te doen, waarbij we dan foto's zouden nemen van en met elkaar waarbij ik hen enkele tips and tricks zou aanleren over hoe je het beste een goede foto kan maken.

Daar aangekomen, bleek echter dat niemand op beeld wilde. Ze vonden zichzelf niet 'fotogeniek' en wilden allesbehalve foto's van zichzelf. Dus startte ikzelf met het poseren voor een achtergronddoek en zij maakten foto's van mij waarbij ik hen dan uitleg gaf over wat belangrijk is bij het nemen van een goede opname. Ze leken graag foto's te nemen en plots stelde één jongedame zich paraat om tóch te poseren. Dit vond ze erg ongemakkelijk, maar we bekeken dit als therapie en praatten erover waarom zij net zo onzeker was over haar uiterlijk. De andere meisjes stelden zich erna ook kandidaat om te poseren voor de camera en hun vriendinnen namen de beelden. We bewerkten samen de foto's en plots zei één van de jongedames dat ze zichzelf wél mooi vindt op de foto's. "Mijn lippen, zijn die altijd zo mooi?!", zei ze. Zo leidde de informatieve fotografieworkshop tot een therapie waarbij we in gesprek gingen over de onzekerheden van ons uiterlijk. Jezelf graag proberen zien is namelijk één van de doelstellingen binnen de bijzondere jeugdzorg.

Sociaal project Koepelstraat in Maastricht

Enkele studenten van de kunstschool iArts in Maastricht, waaronder ook mijn beste kameraad en artiest Cornelis Cuylaerts, vroegen me of ik portretfoto's wilde maken voor hun project in een sociale wijk in Maastricht. Gedurende dit project gingen ze in gesprek met de bewoners van de sociale wijk, waaronder velen van hen ouderen, om de eenzaamheid die de coronapandemie met zich meebracht tegen te gaan en leven te brengen in de wijk. De studenten gingen hier steeds bij de bewoners binnen in huis om met hen een koffietje te drinken en een stuk taart te brengen. Om met hen te praten over de alledaagse dingen en waar zij hun kracht uit halen. Velen van hen ontvingen ons met open armen en vertelden onder andere over de reisverhalen uit hun verleden. Mijn taak hierbij was om deze mensen te fotograferen om dit portret later in het 'buurtboek' te verwerken. Een documentatie van de bewoners in de wijk zodat ze elkaar kunnen ontmoeten aan de hand van eventuele gezamenlijke interesses.